مکتب انقلاب
معنویت عقلانیت عدالت
پیوندها
فرشته ای که بال وپرش سوخت
به هوس سیبی یا گندمی یا حبه انگوری...
فرشته ای که تبعید شد
به برهوت دوری...
فرشته ای که دیگر
نتوانست خدا را تنفس کند
هرصبح...
فرشته ای که
به عادات وآداب کویرِ خس وخاشاک،
غل وزنجیر شد...
فرشته ای با هوای طوفانیِ حسرت...
با جگر سوخته از بی حبیبی...
اشتباه نکن!
این صدای فریادِ جاروی رفتگرِ خسته
بر تنِ کسالت بارِ خیابان های نه چندان پاک نیس
صدای پاهای بی رمق من ند اینان؛
که تنهایی اش را برسرِ برگ هایِ خشکِ
از چشمِ درختِ همسایه افتاده تلافی میکند