گاهی اصلا نیازی نیست
نه به سلاح کشتارجمعی
نه به بلای آسمانی
نه به هیچ نسل کشی پارینه سنگی سانی
میشود یکباره
یک ملت
نیست شود
پودر
و
چونان بیخودِتسلیمِ تمام شدن
که
سفری پیش گیرد
و
چونان آرام برود ولی پرصدا
که
حجم انفجارنبودنش
ملتی را بکشاند
زیر خروارها خاک...
از خانه ای گرم
تنها سایه ای رفت
از عالمِ خدا
تنها یک انسان
از تاریخ
یک اسطوره
یک قهرمان
یک ابرمرد
یک آزاده ی آزاد
از گستره علم
تنها یک استعداد مدام
یک بینش ژرف
یک زبان قاطع. آرام و پر ازمنطق
اما
دراین نسل کشی بی مانند
تنها در یک آن
یک ملت دریغ شد...
و
به بهشتِ خدا
یک بهشتی
به اضافه...
روز ها یی میگذرد و مانیز میگذریم
اما شهدا هنوز استوار پای اعتقاداتشان ایستاده اند
میدانید چرا آنها ماندنی شدن و مارفتنی ...آنان پای عقیده شان ماندند پای عشقشان پای خدا ماندند
اما ما سست بودیم و هستیم
اگر بمانیم پای حسین ....پای مهدی ...ما هم انشاءالله خواهیم ماند تا همیشه
رمضان است فرصت جاودانه شدن ...چه افسوس که رو به پایان است
سلام علیکم
از حضور شما بی نهایت متشکرم و از یا زهرا تون هم همین طور انشاءالله تا ابد حیدری و زهرایی بمانید
منتظر حضور دوباره تون هستم