مقنی و ماهیگیر

+
صورتش ظرافت های زنانه را دارد
اما
کاملا بی رنگ و هیچ آرایشی است

اندوه و خشم را از تمام جانش در گام هایش جمع میکند
و
آن را بر زمین میکوبد

موهایش خوشرنگ اند اما پریشان دورتادور صورت و شانه هایش را گرفته اند

حتی گاهی میپندارم
حق دارد که چنین، گریبانش تا نیمه عریان باشد

حرف نمیزند
با چشم هایش مبارز می طلبد نه برای خود
برای آزادی و عدالت و نیز البته استقلال

ترس و تمسخر و اعراض نگاه ها
بی محلش میکنند
و
او لحظه به لحظه غم اش افزون میگردد اما ادامه میدهد

وقتی سرش را بالا میگیرد و آواز رهایی میخواند
به خوبی حس میکنم
او را بارها در سالیان گذشته دیده ام

حس میکنم او را در حیاط مدرسه ها دیده ام


+
ما بی تفاوت
گاه دوست و گاه بی هیچ رفاقتی کنار هم زندگی میکنیم
زمان های چارچوب بندی شده اجتماع میگذرند
و
ما ازهم جدا میشویم
گاه با شناخت و گاه کاملا غریبه

اما جنس و عیار نگاه ها
و
وزن رفتارها در خاطرمان می ماند

حس میکنم
چنانچه اراده مبارزه ای باشد
همه آن نگاه های آشنا را باز خواهم دید
با گیسوانی پریشان
گریبانی چاک
گام هایی نه چندان محکم اما استوار
با لبانی فروبسته
و چهره هایی رنگ پریده

حس میکنم
این فقط مبارزه است که تمام استعدادهای آدمیان را شکوفا میکند

که من هرگز
آنها را پیش تر، دردمند نمیدانستم
اما
گاهی تنها وزن یک غم به قدر لحد هشیارکننده میشود

من جنس نگاه غم آلود را میشناسم
و
به قدرت رستاخیزگر یک انسان ایمان دارم


+
زن
موجود عجیبی است
ترسناک و لذت بخش است
موهوم و مرموز اما غیرقابل اجتناب است

زن را باید بویید و بوسید
اما
نه قبل از آنکه انگشتانت لابلای موهایش رقصیده باشند
و
نه قبل از آنکه کف دستت دقایقی بی حرف فاصله گوش و لبش را مسح کرده باشد

زن را باید دخترانه دید
و حس کرد
هرچند چشیدن و لمس اش جنسی مردانه می طلبد

باید بتوان با او خلوت کرد
خلوتی ساکت و نه صامت...

اختلاطی که بشود غم نگاهش را حلق آویز کرد به قلاب لبان و بیرون کشید
و
مرد ناچار است که مقنی باشد
واِلا راه به چاه نخواهد یافت

و
کیست که نداند
ته تمام چاه های دنیا، زنی است
پریشان گیسو
گریبان چاک
لب فروبسته
با غمی عمیق در چشمانش
بی تاب هم صحبتی برای خلوت های ماهرانه پر از قلاب و اسکله

مرد باید ماهیگیر باشد
واِلا تمام پولک های قرمز جان و جامه خواهد ریخت
و
گرسنگی و قحطی جان عالم را خواهد گرفت

و زن بی رنگ سرخ
چیزی کم دارد همواره
چیزی به اهمیت مقنی ها و ماهیگیرها
چیزی به قدر گوشواره های آویزان مهم حتی...