یقین دارم
به
هرچه از لسان یک شهید
به بار نشسته باشد
که
شهید تا آخر راه رفته است
و
تو میدانی که
او
درست تمامش کرده است
حال
دیگر تو میتوانی
با خیالی آسوده
همراهش شوی
و
هرچه میگوید
به جان بسپاری...
ما در انقلاب اسلامی
شخص محوری نداریم
اما
تا دلت بخواهد
شهید محوری
داریم...
+
خدا میداند
چه حالیست
اینکه
یک تیم بیاید سر یک پروژه
هرکس یک گوشه کار را بگیرد
و
همه هم از جان برایش مایه بگذارند
اصلا
آن سرپرست پروژه
جگرش حال می آید
بعد
تو بروی عکسی از بچه های تیم بگیری دستت
یکی یکی
روی چهره ها زوم کنی
از رویت شان آرام گیری
و
بعد تمام که شد
می بینی
عجب!
همه شان شهید شده اند...
فقط خدا میداند
زندگی با شهدا
کار با شهدا
تفریح با شهدا
اصلا
بودن با شهدا
چه حالی دارد...
انگار
که همه چیز هست
و
هیچ نیست که کم باشد...
این خاصیت آنجاییست
که
شهیدان هستند...
+
فقط خدا میداند
پای درس یک استاد
بنشینی
کلی با خلوص و تواضع و علمش
صفا کنی
بعد
بفهمی که حاج احمد گفته
می آید دنبالش و اورا میبرد
یعنی چه؟!
اینکه ولوله می افتد به جانت
یک عکس
یک امضا
یک کلام
حتما خاص خودت
ازو به یادگار بگیری
یعنی چه؟!
بودن با
شهید زنده
مثل
در مشت گرفت جرعه آب است
هول میزنی
تا قطراتی از آن را به پیاله برسانی
هول میزنی
تا
لب به آن برسانی
پیش از آنکه
همه اش
از لابلای انگشتانت سُر بخورد
که
بخوبی میدانی
تو هرگز
مانع رفتن آب
نخواهی شد...
+
خدا کند
خدا
بودن با شهدا جانش
را
روزی این سوی آسمان
و
آن سوی آسمانمان کند
که
زندگی کردن بی شهیدان
مرگی است گداخته
که
از نفهمی است
که
نمی فهمی اش...
+
بعضی ها هستند
که
کنارشان وقتی
شروع میکنی
به فکر کردن و طرح ریختن و برنامه ریزی کردن
وقتی
در نگاه شان
باور افسرجوان جنگ نرم بودن را میبینی
حس میکنی
کسی
آن بالا دارد یک پرتره بر میدارد
برای
روزی که شاید
نباشند
و
یک نفر تک تک نگاه تان کند
و
آخر ببیند
عجب
همه شهید شده اید...
خدا همه کارهایمان را
حتی آن
گز کردنهای پیاده از سر گاهی بی حوصلگی
یا
حتی آن فلافل خوردن های نزدیک گلزار را هم
یک کاری کند
که
فقط با شهیدان فردایش باشد
تا
عکس هامان قشنگ شود...
+
یک مدت کوتاهی
نمایه نویسی عکس های شهدا را انجام می دادیم
این را باید هرکس خودش
تجربه کند
که
عکس ها هم نور دارند
وقتی می شود
شهید را از رزمنده حتی تمییز داد...
+
آرام
حاج احمد(کاظمی)
و
آقا محمود(کمالی)
یک شکوفه بهارنارنج صلوات...