نیم قرن گذشت
از آغاز پیدای پیدایی تو
از آن روز
که برای دوباره
از پس قرن ها
صدای غریبانه ای
در دشت پیچید
ازآن روز که حسین(ع)
برای احیای دین جدش
برخاست
و
فریاد برآورد
و
از یار
و
یاران سرود...
حالا
نیم قرن از آغاز تو
گذشته است
از تکرار سیادت تو
آنجا
که
تن طاغوت
مور مور شد
و
قامت ستم
به رعشه افتاد
آنجا که صدای تو
ماند درهمیشه
که به داد اسلام برسید
ای علمای اسلام
ای مردم...
راه بلندی است امام
چه بلاها
که نیامد
چه دردها که نکشیدیم
چه خنجرها که نخوردیم
آری همچنان از پشت
چه کس به از تو میداند
راز تکرار کوفه را
چه تنهایی ها که به جان نخریدیم
آه
امام
کاش باز ببینمت
باز لابلای صف دیدار
گم شوم
باز بهانه ای پیدا شود
که درچشمانت چشم بدوزم
وتو کلمه ای آب شوی
بر
آتش این گرفتگی غریب
چه زود قد کشیدیم ما
بچه های انقلاب تو
وچرا هنوز بی کسیم ما
بچه های انقلاب تو
تاریخ که از نیمه بگذرد
نشانه خوبی است
خدابخواهد
و از نیمه گذشته ایم ما
بچه های انقلاب تو
حرف مانده:
وچقدر
دعای تو
نگاه تو
وساطتت تو
بکار ما می آید
هنوز
وچقدر محتاجیم ما
بچه های انقلاب تو