هلهله بشر

بر

بشر

مبارک

نزول اجلال

آخرین

ذخیره خدا

بر زمین...

مولانا

ترحمی بنما

و

به

ما نگاهی کن

اما

نه به

خلوصِ دلِ ما

و

نه به

همتِ ما

ونه به

قد و قواره و قدر و عمق خواستن مان

فقط نگاهمان کن

که

کجای این

عالم زمینگیر ظالمان شده ایم

و

نگاهمان کن

که چه مقدار خلوت است اجتماع وحدت مان

و

چقدر گسترده است محیط نیاز این بشر

به

منجیِ عزیزِ نازنینِ مهربانِ دوستِ داشتنی ای

که

جان ها

تنگِ آن کلام بین المللیِ همه فهمِ نجات بخشش است

حرف بسیار است

بقدر

تمام حرفهای کم عمقی که گفته اند و می گویند ولی

باز هم نمی رسد از شما خبری...

کاش تا نفسمان اذن تردد دارد دراین پیکرخاکی

خبری شود از شما

از جانب بیت الله

که

پژواکش بشود

انا المهدی...

^{بابی انت و امی و نفسی و مالی و ولدی و اسرتی}

^{روحی فداک}

یابن الحسن^{(علیه السلام)}