هلبیکم یا زوارالحسین علیه السلام

با شهدا از اربعین گفته بودیم

ما را به مشهدالرضا و آستان غریب حواله کردند

بامعین الضعفا از اربعین گفته بودیم

ما را به صحن و سرای خویش شان در نزدیک ترین نقطه خاک مان به کربلا حواله نمودند

و

چه رازیست در این عالم

که

انگار شهدا حاجبان و واسطان تمام فیوضات الهی اند تا قیامت...

که

روز آخر بودن برای حسین ^{علیه السلام} تحت لوای رضا ^{علیه السلام} هم

ما را پرده داران کربلای یک به بار پذیرفتند...

دو هفته شیدایی

با نشان "خدام الرضا فی خدمة زوار الحسین" ^{علیهم السلام} در نقطه صفر مرزی مهران

با شهدا شروع و با شهدا تمام شد...

لابلای غبار دست انداز های مسیر قلاویزان

فکرمیکردم به این حرم داران

به این حقیقت که

شهدا حلقه محافظ نه تنها عمه سادات ^{سلام الله علیها}

که

همه ائمه هدی اند

و تو از هرسو بخواهی وارد این حصن امن شوی

دخول و خروج ات همه از معبر شهداست

و

سید میگفت

که درعالم رازیست که تنها به بهای خون فاش میشود

امان از این سرالاسرار هستی...