ما خو گرفته بودیم به بیابان گردی
یک جوری
که
نداشتنش خاکستر کند...
انگار آن بالا
کمی سر به سر هم گذاشته اند
سابقونِ صالحات
که
دست ما معتادان جنوب را گرفتند
بردند
9 روز
وسط ارتفاعات صخره ای
وسط تنگه های سخت
وسط دره های عمیق
وسط کوه و کمرهای مرموز
چوب زدند
جسم و جان مان را
بلایی به سرمان آوردند
تا
یادمان بماند
عشق پیش پای کردستان لُنگش
سی و اندی سال است
که پهن است...
کردستان نام تام کوهستان است
و تو تا زندگی اش نکنی
نخواهی دانست
که
راه جنوب از غرب میگذرد...
که
کردستان
مرد پَزانِ شیعه های کوره ای جنوب بوده است
و خبرت نخواهد بود
که
اگر غرقاب خیانت و جنایت کردستان نبود
مظلومیت در انقلاب
کمیتش لنگ میماند!
یا طالقانی مرحوم بود
یا دستغیب شهید
که
گفته بود
هیچ عبادتی از خدمت در کردستان بالاتر نیست...
و تو تا کردستان را زندگی نکنی
نخواهی فهمید...
+
کلا یک جوری هستم و هست
همه چیز
که
هرچه تقلا میکنم وصفش کنم
بی فایده است
صادقانه تر اینکه اصلا یک جور اکراه بی اختیار دچارم شده
که
گویی هرکلمه گفتنش
قداست می زداید
و
مگویی را فاش میسازد
+
ما خو گرفته بودیم به بیابان گردی های جنوب
و
حالا دو حفره به جای بطن یمین و یسار قلبمان
دارد هوا میکشد...
که
گروه خبری برای خبرگزاری دانشجو ارسال کرده بودند