میدانی خدا
همه عالم و آدم فهمیده اند
که
یک سر و سری هست
بین
تو و علی جان ت...
قبلش را هرچند هنوز کسی به درستی نمیداند
ولی خب
بقدر کافی مشت مان پر است...
پناه مادرانه فاطمه(سلام الله علیه) شدی
علی جان ت را
با خیالی آسوده وسط خانه امن و خالی از کین هرچه غیر
نازل نمودی
یک عشق تمام اش دادی
تا تو را نفس بکشد به سبک علی بودنش
آن هم وقتی سایه خاتم رسولان ات شد...
و
باز در خانه امن و حریم خالی از غیر دل علی جان ت
که عجیب خاص خود خودت بود
یک فاطمه(سلام الله علیه) نشاندی
تا
برای نخستین و واپسین بار در قاموس هستی ات
کسی را با کسی دیگر شریک شوی!
و
شگفت که تو علی جانت را چه حریص بودی
هرجا بود
با تو بود
و
در تو بود
و
باز هم در خانه امن ولی
این بار
سرشار از کین علی جان تو...
و
کیست نداند قصه پروبال مرغان خانه را
وقتی
بر قدمهای دیگر خسته اش از دوری تو
چنگ میزدند
کیست نداند قصه به دندان گرفتن شال کمر علی تو را
کلون خانه
و
کیست نداند
که
امیرا این سحر را اذان نگفته تشنه امساک بود
که
حیدرا این رمضان را نیامده رخت بهشتی فطریانه به تن کشیده بود
که
مولانا حتی پسرملعون ملجم را شفاعت کرد به عدالت
با
رنگ از روی رفته
با دستمال زرد غرقاب خوناب و زهر ناصیه
با دست پرپینه مانده لابلای گره های گیسوان آشفته عقیله جان
و
تو این بار یک نفس راحت کشیدی
که
آخر تمام شد این نبودن علی جان ت درست چسبیده به سینه خدایی ات...
که
تمام شد آخر تمام دل زدنهای هرگاهه ات
اما
کیست آنکه نداند
دو چیز تا عالمی برقرار است
برقرار است...
قسم تو به این سینه پرآرام خدایی ای که کنون سرعلی جانت ت را تکیه زده به آن داری
به
نجات هرچه عشقِ این عشق جان ت است
و
به
درک رساندن هرآنهمه مفلوکی که تابِ عشق بودنِ این عشق جان ت را نداشته است
و
کدام حادثه عسل تر از آنکه
می ایستیم مقابل تو که همه چیز همه ای
و
فقط یک بار می گوییم
ای همه چیزمان به همه چیزت بگذر از ما
و
می شود یک آن
کشیده شدن نگاه تو به همه چیزت
و
آن تبسم مولایی اوی
و
از مادر زاده شدن هزارباره ما
+
و
خدا فقط خودش میداند
اگر یک کار در این دنیایش بقدر مرگ دشوار باشد
آن نوشتن است
از
امیرالمومنین مرتضی علی(علیه السلام)
و
تنها یک چیز است
که
از مرگ هم سخت تر است
نابود تر است
هولناک تر است
دوست نداشتن یک حضرت حیدر، علی(علیه السلام)...
+
ما را چه به این غلط ها
به
نداشتن حتی دمی علی(علیه السلام)
+
خداجان
یک جمله حرف دارم با تو
از آن ها که دقیقا به خودت رفته است لحن اش
از آن سبک خلیفة اللهی که ودیعه دادی ام
قربان تو حضرت حقِ تا همیشه ام
خودت میدانی
که
حق نداری، حتی یک آن
مرا بی علی جان ت بگذاری، دیگر؟!
