توان و استعداد بعضی مسائل در حد کمال
در بعضی از ما
گاهی وجود دارد اما
آنقدر با مقتضیات ما
اعم از شرع،جنسیت،عرف خانواده و اطرافیان و نهایتا جامعه و جغرافیای ما مغایرت یا حداقل فاصله دارد
که
تنها یک گمان میبریم:
ما اشتباه اینجا خلق شده ایم!
این یعنی اولین و آخرین تفسیری که داریم، نقد به مکان و زمان مان است
چیزی شبیه به اینکه
من باید در فلان نقطه دنیا به دنیا می آمدم تا میتوانستم...
یا در فلان جور خانواده یا رایج تر اینکه
من باید پسر میشدم یا دختر...
بله این عدم تناسبی که در ظاهر مابین توانمندی و مقتضیات برخی از ما گاهی حاکم است
و
به خوبی میدانیم احتمال قریب به یقین، ابدی هم خواهد بود
و این یعنی تغییرناپذیر در طول حیات ماست
بله،این واقعیت است
حتی
واقعیتی تلخ از نگاه یک انسان
و بیشتر از نگاه فرد صاحب توان که دائم العمر با ذهن خود در کشاکش چرایی خواهد بود
اما
فارغ از واقعیت
حقیقت ماجرا چیست؟!
واقعا یعنی برخی از ما اشتباهی شده ایم؟!
+
من فقط یک پاسخ دارم آن هم نقلی اس به مضمون:
و ما شما را با چیزهای مختلفی می آزماییم
و ما شما را با همه چیزتان می آزماییم
و ما شما را برای آزمودن آفریدیم
و آیا میپندارید که شما بیهوده خلق شده اید؟
و...
فقط یک مانور هست
یک پیش پرده
یک محک
تو توان داری اما ا جازه نداری
تو توان داری اما مهمات اولی در صدر هستند
تو توان داری اما
بله
تو باید انتخاب کنی...
خدا و وظایف مهمترت را انتخاب خواهی کرد
یا
توانی که شاید مغایر با حکم خدا و یا مقتضیات مقدس زندگی ات است
این پاسخ من است
به
دختری که همان خدای شرع، به او حنجره ای طلایی بخشیده
یا
دختری که استعداد بی حد پزشکی دارد اما مادر است و انتخاب میکند اولی را
یا
...
بحث به بداهت یک واژه است
این همه تنش و چلنج
فقط به خاطر پذیرش یا عدم پذیرش
واقعیت و حقیقتِ اطاعت است و بس...
اصل تناقص و عدم بروز کامل استعداد از ویژگی ذاتی این دنیا هست
بحث رجعت هم اشاره به این موضوع داره
و البته نیاز به دنیایی که در آن تمامی استعدادها بروز پدا می کنه
و البته پاراگراف آخر متن شما کاملا درسته "امتحان "
"باشد تا رستگار شویم"