گاهی چنان
می دوانَنَت
که نفس می بری
گاهی دوست می دارند
که نفیرِ
درد و آه ت
تا آن دیار
که اَلَم درآن نیست
رسد
شاید چون
نیست دردی در
دلشان
یا غمی
تنگ می شود
خاطرشان
برای مویه زنی
گاهی
سیب می چینند
در مسیرت
سیب بر وزن دانه است
اینجا
ومسیر
هم وزن راهِ تله
و خاطر خوش تو
که به وجد می آید از
سیب و توجه ولیاقت
به یکباره
یادش میرود
قاعده تواضع و
خویشتن داری و
تا بخود می آیی
ته ته های دلت
عروسی است از غره گی هایت
غوغای غرور
غرش میکند
هرچند همه درچشمان زبانت
انکار می بینند
وهمین تورا
چونان
برخاک می کوبد
که
نای کمر راست کردنت
نماند
این
نقلِ
خام اندیشی توست
درخیال خوش
زودباوری
لیاقت وخدمت وخادمی...
خدایت را سجده بگذار
مکرر
اگر حتی
تورا چون غریبان
به قدر زائری
خواندند...
خادمی
جوهر می خواهد
جگر شیر می خواهد
سفر عشق است
چون
حرف مانده:
کسی میشناسم
که صدای گرفته اش هم
جوهر خادمی داشت
ومن
فقط بقدر
قدمی
غبطه و ندبه
توبه خوان شده ام...
با مطلب تبریک یا تسلیت به روزیم.
منتظر نظرات وحرف دل شما
سوالی طرح شده که انتظار می رود با دل جواب دهید...
منتظریم...
التماس دعا
یا علی مدد