فرشته تنها...

فرشته ای که بال وپرش سوخت

 به هوس سیبی یا گندمی یا حبه انگوری...

فرشته ای که تبعید شد

 به برهوت دوری...

فرشته ای که دیگر

 نتوانست خدا را تنفس کند

 هرصبح...

فرشته ای که

به عادات وآداب کویرِ خس وخاشاک،

غل وزنجیر شد...

فرشته ای با هوای طوفانیِ حسرت...

با جگر سوخته از بی حبیبی...