مرگ جور خاصی نیست
یعنی
جور عجیب و غریبی نیست
همینطوری است
یکهو آدم تب میکند
یا
یکهو نفس آدم تنگ میشود
بالا نمی آید و تمام
حالا مثلا با چند ثانیه کمتر و بیشتر فلاکت جان دادن...
بارها پیش آمده که ماشینی انگار باید از روی من میگذشته
اما
فرمانش چرخیده و تنها لباسم را لمس کرده
یادم هست
حتی یکبار پیکان فول سرنشینی که چرخش کامل از روی پایم رد شد
و
من هرچه نگاه میکردم باورم نمیشد که فقط راه مخمل کفشم
آن هم به قدر خطی کوچک تا خورده است
یعنی حتی من سنگینی آن ماشین و نفراتش را حس هم نکردم
یا آن باری که روی پل هوایی
سرگیجه وحشتناکی گرفتم
که حس میکردم روی پل معلق ایستاده ام...تاب میخوردم
اما پایین نیوفتادم...
یا دفعاتی که کم مانده بود دزدیده شوم!
حتی آن دوباری که به قول قدیمی ها
بختک رویم افتاد و ده دقیقه ای جان کندم تا توانستم از حال احتضار درآیم...
اما امروز سحر
نفسم بالا نیامد
هنوز هم که دارم مینویسم
نفسم ضعیف است
کم است
سطحی است
و
سینه ام درد میکند
ممکن است همین الان
این دم
بازی نداشته باشد...
مرگ همین طوری است
یکهو می رود و دیگر نمی آید بالا نفس...
کاش مرا می بخشید خدا
بدون هیچ توبه نصوحی...
الهی سالم باشید در پناه حق ...