قاضی

تعریف شان از همه چیز یکی...
گستره بودن هاشان هم یکی..
...ی
...ی
...ی
...ی
و...

لعنت اما
به
روزگار که او را اینگونه دور کرد...


فکرش را هم نمیکرد
اما...

سختی های روزگار را باید با لعنتی هایش باهم چشید
و
این دنیا مثل خدایش نیست
که
حواسش "میگویند" به همه هست

دنیا انگار مثل امریکاست
که فقط باخودی هایش راه می آید..

اینجا
سهم عده ای همیشه
خواسته نشدن باقی می ماند...

ذهنم انقدر شلوغ است این روزها
که
کلماتی که میشنوم را هم به درستی نمیتوانم بنویسم
حرف هایم به آنی از ذهنم میپرند
تمام استرس هایم شده اند
جوش ها متورم و دردناک که صورتم را پر کرده اند

و شب ها
که امان از آنها...
تا نیمه های خود مرا بی آرام میگذارند...

و
دراین بحبوحه
عالمی به قضاوت من نشسته است...


من تسلیمم، همگان
رهایم کنید تا زانو بگیرم و بمیرم

من از عشق میگریزم
مرا اینهمه ناجوانمردانه به مصاف نخوانید
من رنجورتر از همیشه ام این روزها
فراری تر
و
دوست نداشتنی تر از همیشه...

صداکردن تان را به جز تحقیر معنا نمیکنم
به جز خلا تفریح خودتان

و من پیش از آنکه ملعبه شما باشم
چکیده از سرانگشت اراده ای لایزال بودم
که
فراموش کرده بودن م را و خستگی م را
خود او هم...


من وسط این بازارشام
فقط همین یک قلم آشفتگی را کم داشتم

ازخودت به خودت
های ای قاضی
شکایت اورده ام...