این واقعا خیلی جالبه
که
دنیا این قابلیت رو بهت میده
گهگاه بتونی دقیقا نقطه مقابل اون چیزی که هستی باشی
البته اگه خودت بخوای
و
اقرار میکنم وسوسه انگیزه به شدت
منتها
خب آدم ناچاره یعنی برای خودش بهتره
که
خدا رو در نظر بگیره
و
طبیعتا بعد از چنین ملاحظه ای
ناخواسته اعراض میکنی و همونی که هستی، میمونی...
خب راه دیگه ای نیست
آدم باید انتخاب کنه
یا خودش یا خدای خودش...
هرچند خیلی خوب میدونی که توی وجه غیرخودواقعی ام به شدت ناشی ام و اگر بخواهم نمایشش بدهم باید به غریزه بشری ام تکیه کنم
اما در همین حد هم
من با تو راه میام هرچند خودت خوب میدونی راه اومدن با تو گاهی خیلی سخت تر از ره اومدن با دنیا است خدا...مگه نه؟!
یه سوال راستی؟
خدا هم چیپس و پنیر دوست داره؟
وقت داره باهام بیاد بریم یه پرس بزنیم؟
دیگه مجبوری دیگه خداجانم
انتخابت کردم، باید باهام همه جا بیای...
به من چه که سرت خیلی شلوغه و کلی هم کارهای مهم داری...
+
دیشب توی تاکسی با دلدرد عجیب غریبی درگیر بودم
که
بنده خدا زنگ زد
خیلی زور زدم صدام یواش باشه چون سه تا آقای دیگه حاضر درماشین به شدت ساکت بودند
اما
وقتی گفتم بنظرم بهتره با ناحیه بسیج دانشجویی تماس بگیرند و قضیه را پیگیری کنند و بعد قطع کردم
و
فی الفور به دوستی زنگ زدم و گفتم که راه دارد یا نه و بعد دوباره قطع کردم
و ساکت شدم
متوجه شدم فضا سنگین شده است
مخصوصا از جانب اون آقایی که چنددقیقه قبلتر داشت پشت سرِ.... می بافت!
تقصیر این آنتن های ضعیف زمستانی است...
امروز اندک تعدادی از همشهریانم نائب الزیارة روی ماهِ حضرت نائب اند...
و
من که در اوج دلدردم یادم افتاد فردا چه روزی است
و
خاطره آن سحر تاریکی که راهی زیارتش شدم برایم چه سخت زنده شد
و
یکباره چقدر یک جایی آن انتهای بطن چپ م تیر کشید...
حتی
وقتی آخر شب استادمهارت اربعین خدام، پیام دادند که کارت اضافه دارید برای جامانده ها...؟!
اگر داشتم که بطن چپم تیر نمیکشید که
آن هم آنهمه عمیق...
میکشید؟!
قسمت تاکسی خیلی باحال بود،اون جو سنگین رو میفهمم.