خیلی حرف ها هست
حرف های خیلی مهم
اما
میل گفتنم نیست.
تا وقتی کسی باورم را جلب کند
که
حرف هایم را انجام میدهد.
خیلی خبرهاست
خیلی حادثه ها در پیش است
اما
دیگر نمیگویم با
ابن الخواندن ها و ابن الشنیدن ها و ابن الجلسات
هرکه سرتاپایش سیاه از باروت تیروترکش میدان جنگ است
بیاید
باهم دو کلام اختلاط کنیم...
با عروسک های اتوکشیده و ست آستین چه و روسری و نگین انگشتر و کیف گل گلی
و
نیز آنکادرهای تروتمیز و اتوکشیده و موی فرق کنار نم زده صبح به صبح
دیگر هیچ حرفی ندارم.
اصلا دیگر به چشمم نمی آیید
بدرودتان تیآترچی های پشت جبهه...
تنهایی بهتر از همراه بی بنیه ست! همراه به درد نخور!