بابا ایول الله!!!
یعنی هلاک این خویشتن داری خودمونم!
تا نوک انگشت کوچیکه پای نظام
بردنمون توی حلق جرثومه نکبت غربی
و
با کلی خفت و خاری و در آوردن آه شونصد هزارتا سینه سوخته بازمانده های شهدا
چهارتا ورق پاره رو امضا زدن
و
اومدن با وقاحت تمام زل زدن تو چشم مون
که
حتی اگه عزلمونم بکنید
عاقا نمیگیم سند محرمانه امضا شده چی بوده
باهمین یه دونه علنی شده پر از ننگ خوش باشید
بعد عَنر عَنر عین دسته بیل برای خودشون با هرکی خواستن نشستن و پاشدن و ذرت پرانی کردن
و
...
حالا معاون یکی از تیم های اصلی شون مصداق عینی نفوذ از آب دراومده
و
رابط مستقیم با تیم آمریکایی
و
یادتونه که براشون جا سوالم بود که طرح های ما قبل ارائه رسمی سرمیز تعامل سازنده با دنیا
برای طرف مقابل عین مشق شب از بر شده بوده
و
چرا و چطور و چگونه و ...
معاون ارشد میگه منم شایعه ش رو شنیدم
پلیسا بیان بگن چه خبره...
رییس بزرگم که ساکشو بسته
همچنان در کسوت قهرمان ملی و داداش کوچیکه مصدق جون و ابرمردی که من بچه تاریخی به گور خودم باس بخندم اگه توی سطورم ثبتش نکنم
رفته همونجایی گشت و گذار تعاملات سازنده
که
وقتی دکی کوتوله میرفت نمود عینی و مصداق عملی مایه ننگ و بدبخت بیچاره ها و گداگودوله های جهان مدرن بودن
و
صد البته که هنوز هم نطقی نفرموده که پرتقال فروشی که
دست برتر امنیتی نظام جسته
تا بند چندم انگشت کوچیکه پای حضرت قهرمان ملی رو بلعیده بوده!
و عایا او حتی سلیقه غذایی ظریف مصور نظام را نیز راپورت فرموده؟!
و زنده باد همچنان کهنه روش های نفوذ و جاسوس بازی انگلیسی که در این یه قلم جنس
چشم آبیای سرزمین فرصت ها
هرچه بلدن از جد و آباء جیره خوار پیرننه ملکه بلدن...
و مستدااااااااااااام باد اینهمه صبرانقلابی و خویشتن داری اسلامی
ذخایر انقلاب
که
هنوز این قماش جامه بر تن دارند و کاشانه برقرار و میز جهت نشیمنگاه
و
صدالبته سنگ پا جهت تقلای انتخاباتی!!!
حضرت اعظم کلید
دم و دستگاه رو تعطیل کرده
همه رو انداخته گردن عمو جهان
رفته پی سنار سه شاهی رای مردم بدبخت
بعد
رفقاش دل تنگش شدن
لوش دادن
لذا اومده میکروفون رو بلعیده که من در کابین خویشم نیز غریبم و یاری ندارم در این غارکهن سالان...
فی المجلس
حقیر به مجموعه عظیم
بی خاصیتی، بدقولی، تهدیدسازی، فرصت سوزی، حاشیه زایی، ناهماهنگی و درکارخویشتن مانی
خسته نباشید و تقبل الله عرضه میدارم...
امید دارم نهایت تدبیرهای نامتناهی شان به جایی ختم شود
که
بازهم بشود در دامان نظام ببینیم شان!
+
از اونجایی که در عصر انعطاف و نقدپذیری می زی ایم
بنده از جمیع همراهان مکتب خانه طلب حلالیت می نمایم
که
اگر یه وقتی دگر مارا ندیدن، تعجبی نفرمایند!!!
